【何もかも】山本五十六【こいつが悪い】

Brethren, my heart’s desire and my supplication to God is for them, that they may be saved.
For I bear them witness that they have a zeal for God, but not according to knowledge.
For being ignorant of God’s righteousness, and seeking to establish their own,
they did not subject themselves to the righteousness of God.
For Christ is the end of the law unto righteousness to every one that believeth.
For Moses writeth that the man that doeth the righteousness which is of the law shall live thereby.
But the righteousness which is of faith saith thus, Say not in thy heart, Who shall ascend into heaven?
(that is, to bring Christ down:)
or, Who shall descend into the abyss? (That is, to bring Christ up from the dead.)
But what saith it? The word is nigh thee, in thy mouth, and in thy heart: that is, the word of faith,
which we preach: because if thou shalt confess with thy mouth Jesus as Lord, and shalt believe in thy
heart that God raised him from the dead, thou shalt be saved:
for with the heart man believeth unto righteousness; and with the mouth confession is made unto salvation.
For the scripture saith, Whosoever believeth on him shall not be put to shame.
For there is no distinction between Jew and Greek: for the same Lord is Lord of all, and is rich
unto all that call upon him: for, Whosoever shall call upon the name of the Lord shall be saved.
How then shall they call on him in whom they have not believed? and how shall they believe in
him whom they have not heard? and how shall they hear without a preacher?
and how shall they preach, except they be sent? even as it is written,
How beautiful are the feet of them that bring glad tidings of good things!
But they did not all hearken to the glad tidings. For Isaiah saith, Lord, who hath believed our report?
So belief cometh of hearing, and hearing by the word of Christ.
But I say, Did they not hear? Yea, verily,Their sound went out into all the earth,
And their words unto the ends of the world.
But I say, Did Israel not know? First Moses saith,I will provoke you to jealousy with that which is no nation,
With a nation void of understanding will I anger you.
And Isaiah is very bold, and saith,I was found of them that sought me not;
I became manifest unto them that asked not of me.
But as to Israel he saith, All the day long did I spread out my hands unto a disobedient and gainsaying people.

Et convocatis Duodecim di scipulis suis, dedit illis pote statem spirituum immundorum,
ut eicerent eos et curarent omnem languorem et omnem infirmitatem.
Duodecim autem apostolorum nomina sunt haec: primus Simon, qui dicitur Petrus,
et Andreas frater eius, et Iacobus Zebedaei et Ioannes frater eius,
Philippus et Bartholomaeus, Thomas et Matthaeus publicanus, Iacobus Alphaei et Thaddaeus,
Simon Chananaeus et Iudas Iscariotes, qui et tradidit eum.
Hos Duodecim misit Iesus praecipiens eis et dicens:
“ In viam gentium ne abieritis et in civitates Samaritanorum ne intraveritis;
sed potius ite ad oves, quae perierunt domus Israel.
Euntes autem praedicate dicentes: “Appropinquavit regnum caelorum”.
Infirmos curate, mortuos suscitate, leprosos mundate, daemones eicite; gratis accepistis, gratis date.
Nolite possidere aurum neque argentum neque pecuniam in zonis vestris,
non peram in via neque duas tunicas neque calceamenta neque virgam; dignus enim est operarius cibo suo.

In quamcumque civitatem aut castellum intraveritis, interrogate quis in ea dignus sit; et ibi manete donec exeatis.
Intrantes autem in domum, salutate eam; et si quidem fuerit domus digna, veniat pax vestra super eam;
si autem non fuerit digna, pax vestra ad vos revertatur.
Et quicumque non receperit vos neque audierit sermones vestros, exeuntes foras de domo vel de civitate
illa, excutite pulverem de pedibus vestris.
Amen dico vobis: Tolerabilius erit terrae Sodomorum et Gomorraeorum in die iudicii quam illi civitati.
Ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum; estote ergo prudentes sicut serpentes et simplices sicut columbae.
Cavete autem ab hominibus; tradent enim vos in conciliis, et in synagogis suis flagellabunt vos;
et ad praesides et ad reges ducemini propter me in testimonium illis et gentibus.
Cum autem tradent vos, nolite cogitare quomodo aut quid loquamini; dabitur enim vobis in illa hora quid loquamini.
Non enim vos estis, qui loquimini, sed Spiritus Patris vestri, qui loquitur in vobis.
Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium; et insurgent filii in parentes et morte eos afficient.
Et eritis odio omnibus propter nomen meum; qui autem perseveraverit in finem, hic salvus erit.

Cum autem persequentur vos in civitate ista, fugite in aliam; amen enim dico vobis:
Non consummabitis civitates Israel, donec veniat Filius hominis.
Non est discipulus super magistrum nec servus super dominum suum.
Sufficit discipulo, ut sit sicut magister eius, et servus sicut dominus eius.
Si patrem familias Beelzebul vocaverunt, quanto magis domesticos eius!
Ne ergo timueritis eos. Nihil enim est opertum, quod non revelabitur, et occultum, quod non scietur.
Quod dico vobis in tenebris, dicite in lumine; et, quod in aure auditis, praedicate super tecta.
Et nolite timere eos, qui occidunt corpus, animam autem non possunt occidere; sed potius eum timete,
qui potest et animam et corpus perdere in gehenna. Nonne duo passeres asse veneunt?
Et unus ex illis non cadet super terram sine Patre vestro. Vestri autem et capilli capitis omnes numerati sunt.
Nolite ergo timere; multis passeribus meliores estis vos.
Omnis ergo qui confitebitur me coram hominibus, confitebor et ego eum coram Patre meo, qui est in caelis;
qui autem negaverit me coram hominibus, negabo et ego eum coram Patre meo, qui est in caelis.
Nolite arbitrari quia venerim mittere pacem in terram; non veni pacem mittere sed gladium.
Veni enim separare
hominem adversus patrem suum

et filiam adversus matrem suam
et nurum adversus socrum suam:
et inimici hominis domestici eius.
Qui amat patrem aut matrem plus quam me, non est me dignus; et, qui amat filium aut filiam super me,
non est me dignus; et, qui non accipit crucem suam et sequitur me, non est me dignus.
Qui invenerit animam suam, perdet illam; et, qui perdiderit animam suam propter me, inveniet eam.
Qui recipit vos, me recipit; et, qui me recipit, recipit eum, qui me misit.
Qui recipit prophetam in nomine prophetae, mercedem prophetae accipiet; et, qui recipit iustum in nomine iusti,
mercedem iusti accipiet.
Et, quicumque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquae frigidae tantum in nomine discipuli,
amen dico vobis: Non perdet mercedem suam ”.

Tunc simile erit regnum cae lorum decem virginibus, quae accipientes lampades suas exierunt obviam sponso.
Quinque autem ex eis erant fatuae, et quinque prudentes.
Fatuae enim, acceptis lampadibus suis, non sumpserunt oleum secum;
prudentes vero acceperunt oleum in vasis cum lampadibus suis.
Moram autem faciente sponso, dormitaverunt omnes et dormierunt.
Media autem nocte clamor factus est: “Ecce sponsus! Exite obviam ei”.
Tunc surrexerunt omnes virgines illae et ornaverunt lampades suas.
Fatuae autem sapientibus dixerunt: “Date nobis de oleo vestro, quia lampades nostrae exstinguuntur”.
Responderunt prudentes dicentes: “Ne forte non sufficiat nobis et vobis, ite potius ad vendentes et emite vobis”.
Dum autem irent emere, venit sponsus, et quae paratae erant, intraverunt cum eo ad nuptias; et clausa est ianua.
Novissime autem veniunt et reliquae virgines dicentes: “Domine, domine, aperi nobis”.
At ille respondens ait: “Amen dico vobis: Nescio vos”.

Vigilate itaque, quia nescitis diem neque horam.
Sicut enim homo peregre proficiscens vocavit servos suos et tradidit illis bona sua.
Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem,
et profectus est. Statim abiit, qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis et lucratus est alia quinque;
similiter qui duo acceperat, lucratus est alia duo.
Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terra et abscondit pecuniam domini sui.
Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum et ponit rationem cum eis.
Et accedens, qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta dicens: “Domine, quinque talenta tradidisti mihi;
ecce alia quinque superlucratus sum”.
Ait illi dominus eius: “Euge, serve bone et fidelis. Super pauca fuisti fidelis; supra multa te constituam: intra in gaudium

domini tui”.
Accessit autem et qui duo talenta acceperat, et ait: “Domine, duo talenta tradidisti mihi; ecce alia duo lucratus sum”.
Ait illi dominus eius: “Euge, serve bone et fidelis. Super pauca fuisti fidelis; supra multa te constituam: intra in gaudium
domini tui”.
Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait: “Domine, novi te quia homo durus es: metis, ubi non seminasti, et
congregas, ubi non sparsisti;

et timens abii et abscondi talentum tuum in terra. Ecce habes, quod tuum est”.
Respondens autem dominus eius dixit ei: “Serve male et piger! Sciebas quia meto,
ubi non seminavi, et congrego, ubi non sparsi?
Oportuit ergo te mittere pecuniam meam nummulariis, et veniens ego recepissem, quod meum est cum usura.
Tollite itaque ab eo talentum et date ei, qui habet decem talenta:
omni enim habenti dabitur, et abundabit; ei autem, qui non habet, et quod habet, auferetur ab eo.
Et inutilem servum eicite in tenebras exteriores: illic erit fletus et stridor dentium”.
Cum autem venerit Filius hominis in gloria sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super
thronum gloriae suae. Et congregabuntur ante eum omnes gentes; et separabit eos ab invicem,
sicut pastor segregat oves ab haedis,
et statuet oves quidem a dextris suis, haedos autem a sinistris.
Tunc dicet Rex his, qui a dextris eius erunt: “Venite, benedicti Patris mei;
possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi.
Esurivi enim, et dedistis mihi manducare; sitivi, et dedistis mihi bibere;
hospes eram, et collegistis me;
nudus, et operuistis me; infirmus, et visitastis me; in carcere eram, et venistis ad me”.
Tunc respondebunt ei iusti dicentes:
“Domine, quando te vidimus esurientem et pavimus, aut sitientem et dedimus tibi potum?

Doninus mortificat et vivificat,
littera enim occidit, Spiritus autem vivificat.
Petite, et dabitur vobis; quaerite et invenietis; pulsate, et aperietur vobis.
Nisi quis natus fuerit ex aqua et Spiritu, non potest introire in regnum Dei.
Spiritus, ubi vult, spirat,
Pax vobis!
Nemo contra Deum nisi Deus ipse.　
Miserere nostri, Domine,
Kyrie eleison
Errare humanum est, ignoscere divinum
Quod ergo Deus coniunxit, homo non separet.
Carpe Diem
Credo; adiuva incredulitatem meam

Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo.
Calamitas virtutis occasio est.
Gloria virtutem tamquam umbra sequitur.
Omnium rerum principia parva sunt.
Dum fata sinunt vivite laeti.
Amici in rebus adversis cognoscuntur.
Difficile est tristi fingere mente jocum.
Fides,ut anima,unde abiit,eo numquam rediit.
Imperare sibi maximum imperium est.
Ego nullam aetatem ad discendum arbitror immaturam
Fortes fortuna juvat.
Barba non facit philosophum.
Petite et accipietis,pulsate et aperietur vobis.
Exempla docent,non jubent.
Vita brevis, ars longa.
Sapiens habet divitias in se.
Memento mori.
Usus magister est optimus.
Nunquam periculum sine periculo vincemus.

ORATIO DOMINICA　
Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum, adveniat regnum tuum,
fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris, et ne nos
inducas in tentationem, sed libera nos a malo. Amen.

　SALUTATIO ANGELICA
Ave, Maria, gratia plena, Dominus tecum; benedicta tu in mulieribus, et
benedictus fructus ventris tui, Iesus. Sancta Maria, mater Dei, ora pro nobis
peccatoribus, nunc et in hora mortis nostrae. Amen.

DOXOLOGIA MINOR, IN HONOREM SANCTISSIMAE TRINITATIS
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto, sicut erat in principio et nunc et
semper et in saecula saeculorum. Amen.

　SYMBOLUM APOSTOLORUM
Credo in Deum Patrem omnipotentem, Creatorem caeli et terrae; et in Iesum
Christum, Filium eius unicum, Dominum nostrum; qui conceptus est de Spiritu
Sancto, natus ex Maria Virgine; passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus,
et sepultus; descendit ad infernos; tertia die resurrexit a mortuis; ascendit
ad caelos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis; inde venturus est
iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum; sanctam Ecclesiam
catholicam, sanctorum communionem; remissionem peccatorum; carnis
resurrectionem; vitam aeternam. Amen.

Actus Reparationis
Jesu dulcissime, cujus effusa in homines caritas, tanta oblivione,
negligentia, contemptione, ingratissime rependitur, en nos, ante altaria tua
provoluti, tam nefariam hominum socordiam injuriasque, quibus undique
amantissimum Cor tuum afficitur, peculiari honore resarcire contendimus.
Attamen, memores tantae nos quoque indignitatis non expertes aliquando
fuisse, indeque vehementissimo dolore commoti, tuam in primis misericordiam
nobis imploramus, parati voluntaria expiatione compensare flagitia non modo
quae ipsi patravimus, sed etiam illorum, qui, longe a salutis via
aberrantes, vel te pastorem ducemque sectari detrectant, in sua infidelitate
obstinati, vel, baptismatis promissa conculcantes, suavissimum tuae legis
jugum excusserunt.
Quae deploranda crimina, cum universa expiare contendimus, tum nobis singula
resarcienda proponimus: vitae cultusque immodestiam atque turpitudines, tot
corruptelae pedicas innocentium animis instructas, dies festos violatos,
exsecranda in te tuosque Sanctos jactata maledicta atque in tuum Vicarium
ordinemque sacerdotalem convicia irrogata, ipsum denique amoris divini
Sacramentum vel neglectum vel horrendis sacrilegiis profanatum, publica
postremo nationum delicta, quae Ecclesiae a te institutae juribus
magisterioque reluctantur.

Quae utinam crimina sanguine ipsi nostro eluere possemus! Interea ad
violatum divinum honorem resarciendum, quam Tu olim Patri in Cruce
satisfactionem obtulisti quamque cotidie in altaribus renovare pergis, hanc
eandem nos tibi praestamus, cum Virginis Matris, ominium Sanctorum, piorum
quoque fidelium expiationibus conjunctam, ex animo spondentes, cum
praeterita nostra aliorumque peccata ac tanti amoris incuriam firma fide,
candidis vitae moribus, perfecta legis evangelicae, caritatis potissimum,
observantia, quantum in nobis erit. gratia tua favente, nos esse
compensaturos, tum injurias tibi inferendas pro viribus prohibituros, et
quam plurimos potuerimus ad tui sequelam convocaturos. Excipias, quaesumus,
benignissime Jesu, beata Virgine Maria Reparatrice intercedente, voluntarium
hujus expiationis obsequium nosque in officio tuique servitio fidissimos ad
mortem usque velis, magno illo perseverantiae munere, continere, ut ad illam
tandem patriam perveniamus omnes, ubi Tu cum Patre et Spiritu Sancto vivis
et regnas in saecula saeculorum. Amen.

MAGNIFICAT (CANTICUM B. MARIAE VIRG. AD VESPERAS)
MAGNIFICAT anima mea Dominum:
et exsultavit spiritus meus in Deo, salutari meo.
Quia respexit humilitatem ancillae suae:
ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes.
Quia fecit mihi magna qui potens est:
et sanctum nomen eius.
Et misericordia eius a progenie in progenies
timentibus eum.
Fecit potentiam in bracchio suo:
dispersit superbos mente cordis sui.
Deposuit potentes de sede,
et exaltavit humiles.
Esurientes implevit bonis:
et divites dimisit inanes.
Suscepit Israel, puerum suum,
recordatus misericordiae suae.
Sicut locuts est ad patres nostros,
Abraham et semini eius in saecula.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc, et semper,
et in saecula saeculorum. Amen.

ORATIO AD VIRGINEM MATREM STELLAM MATUTINAM
(Oratio pro conversione Japoniae)
O Maria fulgida stella matutina, quae jam primum in terris apparens,
proximum Solis justitiae et veritatis ortum significasti, Imperii Japonensis
civibus suaviter illucescere dignare, ut mox discussis mentium tenebris,
lucis aeternae Candorem, Filium tuum, Dominum nostrum Jesum Christum
fideliter agnoscant. Amen.